วันพุธที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ความจำฉันสั้น.. แต่รักฉันย๊าวยาว...



คุณปู่คุณย่าอายุประมาณ 90

ชักขี้หลงขี้ลืมกันไปตามวัย .. คุณหมอเลยแนะนำ
ให้จดทุกอย่างไว้ .. คืนหนึ่งขณะที่นั่งดูโทรทัศน์
ด้วยกัน ! คุณปู่ลุกจากเก้าอี้ คุณย่าจึงถามปูว่า ..

คุณย่า : นั่นจะไปไหนน่ะ
คุณปู่ : ห้องครัว

คุณย่า : วานหยิบไอศครีมให้ฉันถ้วยนึ
คุณปู่ : ได้

คุณย่า : จดไว้ซิเดี๋ยวลืม !
คุณปู่ : ไม่ต้องจดหรอก ฉันจำได้

คุณย่า : งั้นเอาลูกสตรอเบอรี่โปะหน้ามาให้ด้วยนะ จดสิ
คุณปู่ : จำได้น่า ( คุณปู่ยัน) ไอศครีมโปะสตรอเบอรี่

คุณย่า : อ้อ ! ช่วยราดครีมให้หน่อยนะ เดี๋ยวก็ลืม ไม่จดรึ ?
คุณปู่ : ไม่ !!!! ( ชักยั๊ว) แค่นี้ทำไมจะจำไม่ได้

คุณย่า : จดไว้ซิเดี๋ยวลืม ..!!
อึดใจใหญ่ ๆ ต่อมา คุณปู่กลับออกมาจากห้องครัว
พร้อมส่ง .. จานหมูกับไข่ดาวให้คุณย่า

คุณย่า : บอกให้จดก็ไม่เชื่อ ไหนหล่ะขนมปังปิ้งที่ฉันสั่ง !